067–Ormandaki Saldırı

Cidden ne kadar da pis bir durumdaydım.
Ne kadar da kötü birisi şu Hinata! Daha ne söylediğimi dinlemeden savaşmaya başladı… Yani bende karşılık verdim de.
Ama beklentilerime zıt bir şekilde yenildim…
Yok, yok yenilmedim – stratejik olarak uygulanmış bir geri çekilmenin de bir zafer olduğunu söylerler.
“Akıllı insan kendisini bile bile sıkıntı içerisine sokmaz” diye bir laf vardır.
Düşündüğüm gibi… Bütün benliğimi kaçmaya odaklamak akıllı bir karardı.
Sadece kaçmaya çalıştığımdan, galibiyet şimdi avucumda!… Biraz söylemesi zor bir şey ama olsun.
Buna en iyisi beraberlik diyelim.
Gerçekten neredeyse ölecektim. Hayatta kalmamı daha önceden hazırladığım planıma borçluyum.
Tamamen dezavantajlı bir durumda olduğumu hissettiğimden bir klon yaratarak kaçışımı planladım.
Bir anda bütün büyü gücümü kullanmış olsaydım Hinata bunu fark ederdi, bu yüzden Slime bedenimden bir parçayı ayırarak uzaklara yolladım.
Kaçışımı Enerji Tasarrufu durumuna borçluyum ama yine de fazla zahmetliydi bu çaba.
Eğer bedenimi bu şekilde bölerek kullanabileceğimi bilmiş olsaydı bu benim sonum olurdu…
Ama bütün yeteneklerimi bilmediğinden bu kadarını planlayamazdı bu yüzden kurtulabilmeyi başardım.
Korku içerisinde savaş alanından ayrıldım ve bariyerin sınırına kadar ilerledim ve bu yüzden zaman kaybettim.
Benliğimin farkına varsa öleceğimden bütün gücümü kendimi saklamaya yönlendirdim.
Sonuç olarak kolay olmasa da kaçışımda başarılıydım.
Ancak… Hinata fazla güçlü!
O kadar güçle savaşmak için bir bariyere ihtiyacı yok… Ama yine de garantilemek için yapmayacağı şeyi yapıyor. Cidden biraz ihmalkâr olabilirsin!
Bu kez ona dokunamadım bile. Kendini bir zırh ile kuşatmaya-korumaya bile neden görmemiş…
Bütün Çağırılanlar ve Dünya Gezginler bu kadar güçlü mü?
Görünüşe göre daha geliştireceğim (diğerlerinden elde edeceğim) çok yetenek var.
Bu arada bu savaşın kazancı Hinata’ nın Rapier’ i – kullandığı yeteneği ve büyüsü üzerindeki analiz.
[Açgözlü] aktif olduğunda bile [Ulu Ermiş] analiz için aramızdaki bağı açık tuttu.
Aynı zamanda gelecekteki kapışmalar için savaşı kaydetmesini de emrettim.
Dürüst olmama gerekirse başından beri onu yenebileceğimi düşünmemiştim.
Dahası, “İmha” o kadar güçlü bir büyü ki omuriliğime kadar korkudan titredim, kendini bunun gibi bir yeteneğe karşı koruman mümkün değil.
Birden fazla katmanlar ile oluşturulmuş bir bariyer bile buna dayanamaz, cidden.
Bunu görebildiğim için çok şanslıyım. Yani bunun gibi bir büyü ile karşı karşıya kaldığımda yapılabilecek tek şeyin ya kaçmak ya da büyü hazırlanırken bir şekilde engellemeye çalışmak olduğunu öğrendim.
Özümseyip analiz etsem çok iyi olurdu ama bunun yapabilecek bir olanağım yoktu.
Hayat o kadar da kolay değil.
Onu “gördüğüm” anda aramızdaki bağ koptu ve klondan aldığım tepki bile başımı döndürdü.
Gördüğüm kadarıyla kaçış mümkün değil. Büyük olasılıkla hedef bir büyü ile işaretleniyor; yani bariyeri ortadan kaldırmadıkça kurtulmana imkân yok.
Acaba Milim buna dayanabilir miydi? Bir daha görüştüğümüzde bunu ona soralım.
İşte bu sefer bu bilgilere sahip oldum, bu savaşın benim galibiyetim olduğunu bile söyleyebiliriz ama yine de beraberlik diyelim.