01 - Lezzetli Ekmek

Font Size :
Dark Mode
Reset Mode



 Shinigami wo Tabeta Shoujo 




Çevirmen : Shin

1.Bölüm: Lezzetli Ekmek

Başlangıçta, her yerde duyulabilecek bir masaldı.

Savaş nedeniyle, servetleri, yemekleri, hayatları alınmış fakir bir köy. Ve o zayıf, aç kalmış köylüleri, acımasız bir şekilde yağmalayan işgalciler. Karşı koyulmaksızın kılıç yada oklarla bu zavallı hayatları alıyorlardı.

Köyün her yerinden çığlıklar yükseliyor, ve geri kayboluyordu. Aç gözlülüğe kapılıp, çalıp yakmadıkları bir ev bile bırakmadılar. Farketmedikleri anı yakalayıp kaçan aileyi de sırtlarından hedefleyip indirdiler.

Bu cehennemin pençelerinden, kimse kaçamazdı.

Böyle cehennem ateşinin içinde, zayıf bir kız boş gözlerle yıkık dökük bir kulübeye gizlenmişti. Haraket edecek ne iradesi nede fiziksel gücü kalmıştı. Kızın ailesi kaçmaya çalışmışlardı ama, yarı yolda öldürülmüşlerdi.

Düzgün bir şekilde tarlaya yarım edemeyen kız, sadece köylüler değil ailesi tarafından da yük olarak görülüyordu. Onlar için ölmesi daha iyiydi.

Bundan dolayı tek başına bu eve bırakılmış, bu nedenle şimdiye kadar yaşamıştı. Çünkü işgale uğruyan köyden kaçmak, herkesin yapamayacağı bir şeydi.

Kızın kalbiden, vazgeçme, umutsuzluk, keder gibi farklı farklı duygular geçiyordu. Ama bunlardan önce, kızın içinde onlardan daha güçlü bir düşünçe vardı. Sadece bir tane arzu bu duyguların üstünden gelmişti.

Bu “açlık” denilen, insanların içgüdü olarak da çağırdığı berbat bir arzuydu.

Doğduğundan beri karnı hiç tam doymamıştı. Sahip oldukları tarlalardan menun edici hasat toplayamamalarının üstüne ağır vergiler ödüyorlardı. Genç erkekler zorunlu olarak götürülmüş, yaşlı , kadın ve çocuklarla köy zor bir şekilde ayakta kalıyordu. Azıcık bırakılmış yemeği, çalışabilenler önce alıyordu.Bu kişiler ava çıkanlar, tarımla uğraşanlar, ve çocuklarla uğraşanlardı.

Hiçbir şeyi doğru düzgün yapamayan kıza, artık denecek kadar yemek dışında hiçbir şey vermiyorlardı. Ama yinede yaşabilecek kadar olması bile, halen mutluluk denilebilirdi. Çünkü başka köylerde, beslenen ağızları azalmak için cinayet işleyebiliyorlardı.

-- -- Bu yüzden, eşkiya sonunda bulunduğu kulübeye girdiğinde kız korkudan titremedi. İstilacı iğrenç bir şekilde sırıttığında bile, kız ona bakan yüzünü çevirmemişti. Yapılı askerin kendisi yakalamak için elini uzattığında yine aynı şekilde hiç bir tepki vermemişti.

Büyük bir orağı taşıyan ölüm tanrısı, kendisine baktığında bile, korku hissetmedi. Halüsünasyon yada gerçek ölüm tanrısı, kendi ruhunu biçmek için mi bekliyordu?.

Paçavra bir elbise giymiş, beyaz maske takmış ölüm tanrısı. Ama bu şekilde karşısında korkunç bir ölüm tanrısı olsada açlık duygusu azalmıyordu.

Ölüm tanrısı ve kendisini aşşağı çeken adamın görüntüleri birbirlerine geçiyor gibi gözüktü. Anlaşılan görme duyusuda yavaş yavaş garipleşmeye başlamıştı.

Kız bozulmaya başlayan dünyasında, “karnım açıktı” kelimesini kaç kez kalbinden geçirdi.

Kızın paçavra kıyafetleri kaba bir şekilde yırtıldı. Bundan sonra ne olursa olsun, artık umrunda değildi ,ama karnı açtı. Bir yerde yenilebilecek bir şey var mıydı diye, etrafına göz attı.

Kızın sıradışı hareketlerine, kendisini yere çekmiş asker şüpeli bir şekilde baktı. Gözleri kızınkilerle buluştuğu an, adam istemsiz bir şekilde geri çekildi. Defalarca kez insanları öldürmüş deneyimli asker aptala dönmüştü.

Se, sen ne -- --”

... sun”

Ne?”

Sen, çok lezzetli görünüyorsun”

Ölüm tanrısının musallat olduğu adama bakıp, kız bir şey düşündü,

Eğleniyormuş gibi dudaklarını gevşetip dişlerini gösterten o düşünce.

Bunun yumuşak gözüken boğazı, çok lezzetli görünüyor” ' du.
_________

Mundo Novo kıtasında süren üstünlük çekişmesi, Yuze krallığı ve Keyland İnparatorluğu arasındaydı. Durumun kıritik olduğu belliydi.

Nedeni geçen yılki kötü hasattı. Kötü hasadın yaşandığı arazilerin büyük bölümünün içinde bulunduran Yuze Krallığı yiyecek için başka ülkelerden gelen ithalata güvenmekten başka çaresi kalmamıştı.
Bu arada, ticaret ortakları olan farklı ülkelerin bulunduğu Dolebacks Birliği aniden ambargo empoze* etti.

// Ambargo: bir ülkenin belirli şartları yerine getirmeye zorlamak için başka bir ülkeyi ekonomik ve kültürel olarak kısıtlanması ve ablukaya alınmasına verilen ad.
Empoze etmek: bir şeyi zorla benimsetmek , dayatmak , kabul ettirmek.

Bundan yüz bulan, Keyland İmparatorluğu tek taraflı olarak barış antlaşmasını fes etti.

Önceden Yuze krallığı topraklarından bağımsızlığını ilan etmiş bir birlik ve bir nevi ateşkes ilan etmiş olan ama, sınır boyunca küçük çatışmaların yaşandığı imparatorluk. Krallığın karı düşmeye başlayınca. Yavaş yavaş Krallığın nefesini durdurmak için işbirliği yaparak baskıyla iç çöküşü hedeflediler.

Bu ekonomik baskılardan dolayı, Krallığın finansal ilişkileri para darlığına düştü. Vatandaşlara ağır vergiler yüklemek zorunda kalan Krallığın her yerinde açıktan ölme durumu ortaya çıktı

İmparatorluk elini daha da uzatıp, şimdiki Yuze Kralının abisinin yetim kızı prenses Altura'yı kolları altına almıştı.

Kıza para, askeri güç verip “Başkent Bağımsızlık Ordusu” kurmuşlardı. Ordunun beyni için İmparatorluğun genç subayını gönderip, İmparatorluğun 2.Prensini de komtan muavini olarak atamışlardı. Gelecek için de prensesle nişanlamışlardı. Bu tabikide Krallığı ele geçirmek için yaptıklarını söylemeye bile gerek yoktu.

Bağımsızlık ordusu için ise arkalarında duracak birilerini istediler, reddetmek için bir sebepleri yoktu. Kukla konumuna düşcekleri tehlikesini tabikide biliyorlardı. Varis çekişlemelerinde yıpranmış, her seferinde ezilmiş onlar için, Krallık İmparatorluktan daha beterdi.

Umut için Bağımsızlık ordusunun 30,000 askeri ile, aslında o kadar sayıda değillerdi.

Krallık'ta başta her an yıkılabilceğini bilip, İmparatorlukla yaptıkları küçük çaplı çatışmalara yüklendiler. Fakat bağımsızlık ordusu, ana merkezleri “Salvador Kalesi” 'ne gizlenip, yönettikleri yerleri yavaş yavaş arttırıp, Kralık tarafından baskı altına alınmış insanları kanatları arasına alıyorlardı.

Bunun sayısı gün be gün artıp, artık görmezden gelinemeyek duruma geldi.Bundan böyle çoğalmalarına izin verilirse, Krallığın baş depatmanı geri dönülemeyecek soruna neden olacağına karar verdi.

Krallık sonunda ağır sırtını yüksetip, baskı altına aldıkları vatandaşları daha da baskı kurup, birliklerin göderilmesine karar kıldı.
_________

Yuze Krallığı, en ön saftaki Antigua Kalesi.

Sınır merkezinin güneyine, İmparatorlukla olan sınırda, göze batan önemli bir pozisyondaydı. Bu pozisyonun kuzeyinde, bağımsızlık ordusu ana merkezi Salvador kalesi bulunmaktaydı. Antigua'nın sınırları yüksek meblada para harcanarak güçlendirilmiş, şimdiye kadar İmparatorluğun saldırılarına karşı koymuş inatçı bir kaleydi.

Zorunlu olarak askere alınmış acemilerin yarısı buraya gönderildi.

Ve, burada ölecekler mi? Buradan kaçıp idam mı edilecekler? Yoksa hayatta kalıp para mı kazanaklar? Bu, kendi seçimlerine bağlıydı.

Tabikide kendi isteğiyle orduya katılmış askerler vardı ama, askerlerin büyük çoğunluğu zorunlu olarak alınmış gençlerdi.

Sen her zamanki gibi lezzetliymiş gibi yiyiyorsun. O şey o kadar lezzetli değil ki.”

Lezzetli, Çünkü herkez fazla yemediğinden , istediğim kadar yiyebiliyorum”

Karnın şiştiğinde lezzetli olması başka bir sorundur.Gerçekten çok değişik birisin”

Acemi birliğin takım lideri bıkmış bir şekilde mırıldandı ama, kız hiç takmadan suyu bir anda kafasına dikti.

Schera'nın damak zevki her neyse ne , herzamanki şey zaten. Ondan önce takım lideri, duyduğumuz dedikodu gerçek mi”

İlk savaşını deneyimlemeyen takım askeri, endişeli bir şekilde sordu.

... Ne dedikodusu?”

Takım lideri sert bir yüzle soruya soruyla karşılık verdi.

Yakın zamanda işgalci ordusuna başlatacağımız savaş. Tepedekiler de grup oluşturmuşlar gibi”

Gencin bahsettiği “Tepedekiler” madalyalarını göğsüne takmış generaller yada amiral sınıfı, kendi muhafızları, subayları ve askerleri olan kimselerdi.

Doğu bölümü Belta tarafından gelen destek ve Antigua rezervi de dahil, sayıları kabaca 10,000 kişiyi geçiyordu. Uzun zaman sonra ilk büyük ölçekli sefer olucaktı. Sayılar yeterli, ekipmanlar biraz eksik olsada yeterli, tecrübelileri demeye bile gerek yoktu, az. Kısaca yarısı yoldan toplanmış bir orduydu.

... Ah. Yakın zamanda emir gelir. Biz buna hazırlanmalı ve antreman yapmalıyız. Yaşamak veya ölmek, antremanın sonuçlarına ve kişinin kendisine bağlıdır”

Uwaa. Yani doğruydu. Ben daha yaşamak istiyordum oysaki ...”

Elinize sağlık”

Schera diye çağrılan kız, memnun bir şekilde ellerini birleştirdi. Onu gören genç istemsiz bir şekilde şikayet etti.

Sen sadece yemek değil, az önceki şeyi de düşün. Yarınki yaşam, bu günkü ekmek ve etten daha önemli.”

Benim için bu günkü ekmek ve et daha önemli. Hemde senin şikayetlerinden daha yararlı”

Seni mantıksız kahrolası kadın!”

İstediğini diyebilirsin”

Lan! Acemiler, burada bırakın. Hadi yemeyi bitirdiyseniz hızlıca antremana dönün!”

Takım lideri gürleyince, ikisi hızlıca selam verip talim yerine döndüler.

Genç normal biriydi. Şansı iyiyse yaşardı , kötüyse ölürdü. Tarihe adını yazdıramıyacak bir piyondu. Tabiki kendisi için de denilmesine gerek yoktu.Sadece şansıyla şu anda hayattaydı.

Takım lideri sigaranın dumanın üfledi, duman gözlerine doldu.

Ama o kadın, daha genç kız denebilecek yaşta olan kadın askeri anlamıyordu. Orduya kendi isteğiyle katılmış garip bir insan.

Yaşı 16 civarında, memleketi isyancı ordusu tarafından katledilen bir tarım köyü.Gönüllü olmasının sebebi, dalga geçer gibi “Şişene kadar yemek yemek için” di . Kılıç bile doğru düzgün kullanamayan kızın kabul edilmesinin tek sebebi vardı.

Kan revan içinde, yaklaşık 10 işgalci ordusu askerinin kafasını sunmuştu.Büyük bir çantaya dağınık bir şekilde kafaları askeri bağlılık için koyup. Kendince bağımsızlık ordusunun bayrağını da kibarlılık için getirdi.

Normalde çok şüpeli olması lazımdı ama, burada “Bizler övülesi büyüklükteki Krallığız. Düşmanı öldürecek gücü varsa, hiç bir sorun yok demektir” diyerek hızlıca karara vardılar.

Bunun vesilesiyle de, düşmanı öldürdüğü için ödül olarak , birazcıkta olsa para verdiler. Ve nedense , bu şekilde direk takım üyesi olarak atadılar.

Takımı yöneten bu adam, ayrıntıları duyunca iç çekmek dışında başka bir şey yapamamıştı.

Uff, ne olduğu bilmiyorum ama, içimde kötü bir his var”

Kızın antremanda salladığı büyük orağa bakarak, adam istemeden iç çekti. Kılıç kullandığında berbat olsada, bir yerden bulup getirdiği orak olunca iş değişiyordu.

Kızın ilk defa katıldığı antremanda “Yeteneğinin ötesinde bir şey kullanma” diye çıkışmıştı ama. Acayip ağırlıkta yere düşmüş oraktı, iki acemi anca katdırıp götürebildiler ( Bunu sallamasına imkan yok ). Bu zayıf görünümlü kadının nasıl özgürce kullanabildiği gizemdi fakat, savaş gücü kılıç kullanırkenden daha güçlü olacağı kesindi. Kızın kılıç becerileri gerçekten berbattı.

Yapacak bir şey yok deyip izin verdi ama, hala silah olarak yarım yamalak olduğunu düşünüyordu. Menzil olarak mızrak kazanırdı, keskinlikte de kılıç daha iyiydi. Gönüşü görkemliydi ama, bu kadarlık bir silahtı.
Böyle bir orağı savaşta görülmemesinin nedeni basitti. İnsanları öldürmeye yönelik değildi.

Fakat, kızın mutlu bir yüzle orağı sallayıp, samanda yapılmış kuklayı yardığını görünce, istemsiz bir şekilde düşündü*. Herkesin korkup, kaçınacağı varlık.

// burayı değiştirdim türkçede anlamlı bir cümle olmuyordu. Merak edenler için “ İstemesede takımındaydı”

Kara ünüformayı giymiş, insanın ruhunu alan, ölümün eşiğinde görünen uğursuz sembol.

-- -- Ölüm Tanrısı.

Hey! Schera. Sen gerçekten o orakla savaşmayı mı düşünüyorsun? Seni engelliyecek kadar hantal değil mi? Ne kadar sende deli gücü olsada”

Endişeli bir şekilde bunu diyen az önceki gençti, ne kadar sivri dilli olsada iyi birisiydi.

Normal kılıç elime tam oturmadığından yapcak bir şey yok. Bu şey bana daha uygun. Ne yapsam acaba”

Schera tek eliyle orağı başının üstünde dödürüp, sivri kenarıyla saman kuklanın kafasını uçurdu.
Schera'nın açık kahverengiye çalan siyah saçları. Bu kuvvet nedeniyle sağa sola savruldu. Ne uzun ne kısa olan saçlarını kasvetli bir şekilde, sol eliyle arkaya attı.

Bunu kısa zaman aralığında bu manzaraı gören genç, büyülenmiş bir yüzle kafasını sağa sola salladı.

Cidden öyle bir şeyi nasıl elde ettin? Yoksa, özel olarak spariş etmedin dimi”

Buldum”

Yalan söyleme! Öyle uğursuz bir şey armut gibi düşer mi!”

Ne olursa olsun bilmek ister misin?”

Söylemek istersen neden olmasın.”

...Doğrusu”

Shera'nın aniden sesi kısılıp büyüleyici bir gülümsemeyle dönüştü.Her zamankinden farklıydı.

Bu yüze genç asker kendini kaptırdı.

Do, doğrusu?”

-- -- Ben bir Ölüm Tanrısıyım”

Kulaklarına ulaşan bu kelimelerle, kendisiyle dalga geçildiğini anlayan genç kırmızı bir yüzle bağırdı.

Kahrolası kadın! Seni ciddi bir şekilde dinlediğim halde!”

Söyleme zahmetinde bulunduğum için bu günkü ekmeğin benimdir.Ha birde peynirin”

Schera elini uzattı ama, hızlıca kenara itildi.

Kapa çeneni! Gidip ot falan ye!”

Genç sinirli bir şekilde başka bir saman kuklanın yanına gitti. Shera bunu görünce yeniden antremana döndü.

Çok kez ot yedim ama, lezzetli değildi. Hem acı hemde karnımı doyurmuyor. İnsan at yada inek olamaz. .... şimdiye kadarki en lezzetli şey”

-- -- O zamanki Ölüm Tanrısıydı”
Kafasının üstüne kaldırdığı tırparı dikey bir sekilde savurarak, saman kuklayı ikiye böldü.

Yuze krallığı ordusu 3.Ordu birliği ana merkezi. Ordu birliğini komuta eden General Yalder'in düşüncesiyle, gece çöktüğünde şüpriz saldırı yapmaya karar verdiler. Gece seferinin riski büyüktü. Çünkü askerler kaçak olabilirdi.

Süpriz saldırıyı yöneten 3.Ordu birliği olsada, onlar elit ve yüksek onurları vardı. Tümgeneral Jira'nın komutasındaki yaklaşık 10.000 kişi fikir ayrılığına düşmüştü. Bu fikir ayrılığına sebep olan, Antigua kalesi'ne atanan yükümlü askerlerle birlikte, düşmanın ana merkezinin çevresinde bulunan yiyecek deposuna saldırmayı amaçlayan plandı.

Plan başarılı olursa, bağımsızlık ordusuna ölümcül bir darbeyi vurabilirlerdi.

Tabikide düşmanın dikkatinden kaçmak zordu ama “Benim ordumun elitleri kesinlikle
başarılı olacaktır” Diyen Yalder'in kelimelerine katılan subayların çoğunluğuyla bu plan kabul edildi.

-- -- Schera'nın bulunduğu takımın da, bu sürpriz saldırı planına katılma onuruna eriştiklerine karar kılındı.

Takım için bu şansız bir olaydı. Savaşırlarsa öleceklerdi.Tabikide ölecek olan kişiler yoldan toplanmış askerlerdi.

Bu sürpriz atak planı iki adımda gerçekleşcekti.
Kurmay subaylar Sürpriz saldırı başarılı olduktan sonra, bağımsızlık ordusunun kesinlikle karşılık verceğini tahmin ettiler.

O kovalama rotasında, kaleye gizlenen 3.Ordu birliğinin yarısının ormanda pusu kurmasına karar verdiler.

Ve başarılı olarak çektileri kovalama birliğini kuşatıp imha edeceklerdi.

Güzel bir şekilde giderse, tek seferde bağımsızlık ordusu denilen asilerin işi bitmiş olacaktı.

Bu gece saldırısı başarılı olacak mı acaba. Endişeleniyorum”

Hmm, ne olacak acaba. Ben sadece yemek deposunu heycanla bekliyorum. Çünkü çok fazla yemek vardır. Bunda şüpe yok”

Kaba bir zırh giymiş genç ve Sheria küçük sesle konuşarak yürüyorlardı. Etrafları tamamen karanlıkla çevrilmişti. Süpriz saldırı için normal olarak ateş yakmak yasaklanmıştı. Sessizliğe gömülmüş ormanda, askerler nefesleri tutup yürüyorlardı.

... Bayadır düşünüyordum ama . Senin kafanın içi sadece yemek yemekle mi dolu? Başka düşündüğün bir şey yok mu.”
Evet öyle. Bilmiyor muydun?”

Cidden, senin mutluluğunu kıskanıyorum. ... Ben kormadan duramıyorum. Bir kez daha geri gelemeyeceğimi her zaman düşünüyorum. Halen yapmak istediklerim var. Ölmekten çok korkuyorum.”

Genç titremesini durdurmak için yumruklarını sıktı.

Schera küçük çantasınından kavrulmuş fasulye çıkarıp ağzına attı. Ağzının içi açı tatla doldu. Anlaşılan yanlıştı*.

// gençler tam doğru olmasada bildiğimi anlatıyım bu kızarmış fasulyelerin iki tadı oluyo tatlı ve acı japonlar bunu oyuna çevirip tatlı olan gelince “maru”(doğru) acı gelince “hazure”(yanlış) kısaca bizim biberlerle yaptığımız acı tatlı konuşmasını oyuna çevirmişler.

Ölürsen korkacak bir şeyin kalmaz, bu iyi olmaz mı. Gereksiz yere endişelenmede gerek kalmaz”

... Sen ölsene, ölünce karnında acıkmaz.”

Doğru aslında”

Dimi?”

Lan, yavşaklar sessiz olun! Düşman duyacak!”

Takım liderinin sesi en yüksek şekilde çıkardığını düşünerek, birbirlerine bakıp sesizleştiler.

-- -- Artık 1 saat mi ilerlediler ? 2 saat mi ilerlediler ? Yoksa zaten ön saflar savaşa başladı mı ? Keşfedilmeden sürpriz saldırı yapabilcekler miydi?

Genç yürürken kendi kendine sordu. Ses çıkarmamaya çalışarak.

Az önceki sorularının cevabını çok geçmeden aldı. Hayır, soruların cevabını verdiler demek daha doğru olur.

-- -- Kırallığın geri zekalıları!! Burada hepiniz gebereceksiniz!!”

Okçu ekibi, atışa başla! Birini bile bırakmayın!”

Gür sesin ardından, çevredeki ağaçların aralarından ateşler gözüktü.
Bununla aynı anda, rüzgarı kesiyormuş gibi bir sesle beraber, ateşli oklar krallık ordusunu hedef almıştı.

Dü , düşman!! Bağımsızlık ordusu pusu kurmuş!!”

Bu da ne! Süpriz saldırıyı fark mı ettiler! Herneyse karşılık vererek çekilin!!”
Süpriz saldırı birliğini yöneten Jira, kızgın bir sesle emir verdi. Düşmanın boş anını hedefleyip, tek seferde bozguna uğratmaya “Süpriz saldırı” denir. Bu strateji pusuya yakalanırsa durumlar tersine döner. Kısaca oltaya gelmiş olurlar. Bu durumda komtan hızlı bir şekilde orduyu yeniden örgütlemek zorundaydı ama -- --.

Ateş etrafımızı hızlı sardı! Ef, efendim yağ kullanıyorlar! Ormanın her yerinden ateşler geliyor!!”

Çıkış yolu arayın! Bu şekilde imha ediliriz!”

Süpriz saldırı bağımsızlık ordusuna sızdırılmış, onlarda ilerleme rotası olan ormana saman ve büyük miktarda yağ saçmışlardı. Ve oraya büyük miktarda ateş okları atmışlardı.

Endişeli bir duruma düşmüş Jira'nın bölüğünün, artık yapacakları bir şey kalmamıştı. Ya ormanın içinde yanarak mı öleceklerdi. Yada dışarı kaçıp düşman takımı tarafından şişlenceklerdi.

Komtan tümgeneral Jira, bir şekide kaçmak için askerleri azarlamaya devam etti ama, sonunda bağımsızlık ordusunun komtanı tarafından öldürüldü.Onun yüzünde , normalde takındı yüz ifadesi değil “Ölmek istemiyorum” der gibi bir ifade vardı.

Schera'gilin yanındaki takım da, alev girdabı tarafından yutuldu. Oklar durma belirtisi göstermeden atılmaya devam ediyordu. Şiddetli süren savaşta kendi takımlarından da ölümler çıkıyordu.

Ölen kişiler Schera'nın tanıdığı askerlerdi, bir ara ona ekmek ısmarladıkları olmuştu. Cebine koyduğu küçük bir ekmek parçasını, ağzına atıp çiğnedi.

Artık ısmarlayamıyacak olmaları, çok talihsiz bir şeydi.

Bu şekilde sadece yanıp ölebiliriz. Şansımıza oynayıp ormanın dışına çıkmaktan başka bir çaremiz yok. Kendinizi hazırlayın”

Takım lideri askerlere bağırdı.

Fa, Fakat lider dışarısı tamamen kuşatılmış durumda”

O zaman şansımızın kötü olduğu için vaz geçeriz. İstemiyorsan burada kalabilirsin. Askeri disiplin ihlali sonuçta. Fakat yanarak öleceğine bahse girerim. ... Kararını vermiş olanlar kılıçlarını çeksin. Benim işaretimle tek seferde geçiyoruz”

Takım lideri ve genç askerler, duruş alıp yüzlerini sağ tarafa döndürdüler. Ağaçların arasından boş bir alan görünüyordu ve düşman askerinden iz yoktu. Normal olarak askerlerin pusu kurmuş olma ihtimali yeteri kadar vardı.

Ön tarafta duman, çığlıklar ve ateşler yükseliyor, her bir asker kararını veriyordu.

Arkalarında bulunan başka bir takım, garip bir şekilde bağrarak boş alana zıpladılar. Bunla aynı zamanda takım lideri emir verdi.

Saldırı başlasın!! Bir şekilde dalın!!”

Uwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!”

İlerle ilerle! Arkanıza dön -- --”

-- -- Ateş!”

Takım kararlı bir şekilde ilerlerken, oklar zıpladıkları yükseklikte geldi. Şimdi mi? Şimdi mi? Diyerek bağımsızlık ordusunun askerleri pusuya yatmıştı. Düşmanın kendisini bulacak bir şekilde pusuya yatan asker yoktu. Çünkü kamufile olmuşlar, okları ve mızraklarını saklayıp, öldürme niyetlerini gizlemişlerdi.

Arkada kalan başka takım, zaten katledilmişti. Okların saplanmış olduğu cesetler etrafa dağılmıştı.

Önde bulunan takım liderinin resmi ok tarafından delimişti. Bedeni de zırhın üstünden bir kaç atış almıştı.Çığlık bile atamadan takım lideri son nefesini vermişti.

Genç talihinden mi yoksa talihsizliğinden midir, omzunu delip geçen ok dışında ölümcül yarası yoktu. Ama kader değişmez sadece ya hızlı gerçekleşir yada yavaş. Silahlarını oktan mızrağa değiştiren düşman askerleri, sabırsız bir şekilde mesafeyi kapattılar. Etraftan yaralar almış takım üyeleri savaşacak durumda değildi.

Takviye de yok. Arkadaki takım zaten ahiret yolunda yürüyorlardı.

U-Uaa-!”

Duruşlarını bozarak rakiplerine kılıçlarını çevirdiler ama artık bir anlamı yoktu. Kılıçlarını atarak teslim olmayı düşündüler ama, hızlıca vaz geçtiler. Düşmanın kendilerini özel olarak tutsak alacak halleri yoktu.

-- -- Ben burada öleceğim.

Genç kalbinin derinliklerin ölmek istemiyorum diye dua etti.

Takım lideri öldü ha. Yazık oldu, o kadar yemek ısmarlıyordu adamcağız.”

-- -- He?”

Schera'nın her zamanki sesinin kulaklarına geldiğini düşündüğü an, nedense düşman askerlerinin ortasındaydı. O kadar hızlıydı ki, gencin tek yapabildiği gözleriyle takip edebilmekdi.

Ve, kırmızı kanın ateşin içinde dans etmesiyle aynı zamanda, bir çığlık yükseldi.

U-Ugyaaaaaaaaaaa!!”

Hadi bakalım”

-- -- N, Ne!”

Büyük orakla düşman askerinin kolunu kesmiş, yanında mal mal duran adamın kafasını uçurmuştu.

Orak keskin bir şekilde, resmen ot biçiyormuşcasına, bağımsızlık ordusu askerinin boynunu kafasından ayırmıştı.

Sağ kolu kopan adam, ne olduğunu anlamamış bir şekilde yere düştü.

Çok fazla kan kaybettiği için ölümden kurtulamazdı.

Oi, ne yapıyorsunuz! Karşınızda sadece bir kişi var! Ertafını sararak öldürün -- --!”

Komutayı devralmak isteyen komtan statüsündeki adamın yüzüne, orağın sivri ucu saplandı. O şekilde yatay düştüğü için, yüzü oval şeklinde kesildi. Anlaşılan bir anda orağın menziline girmişti.
Hi-Hiiiiiiiiiiiii-!!”

Düşman askerlerinin çığlıkları yankılandı. Az önceye kadar yaşayan insanların ölşünü görünce, herkezin vereceği bir tepkiydi.

Sayı çok olunca, sinir bozucu oluyor değil mi. Ama birini bile bırakmadan öldüreceğim.Bağımsızlık ordusundaki herkesi katladeceğim”

Kendi kendine mırıldanırken, fırlatılmış mızrağın yönünü değiştirdi. O anda düşmanın kafasına orağın sivri tarafını sapladı. Etrafı kaşla göz arasında kan denizi olmuştu. Ve cesetler etrafa dağılmıştı.

Panik durumuna düşmüş bağımsızlık ordusu askeri, titreyerek oku ateşledi.Schera orağı döndürerek hiç bir şeyiş gibi savuşturdu.

Resmen efsanelerde bahsedilen iyi adam veya kahraman gibi göründüğünü genç istemsiz bir şekilde düşündü.

Tek tek düşman ordusunun askerleri geri çekilmeye başlamıştı.

Savaşma ruhlarını kaybettikleri an, çığ vurmuş gibi ordu imha edilirdi.

Schera hafif bir gülümsemeyle, sağ ayağını öne çıkarttığı an.

-- --Ya,yardım edin lütfen! Ölüm Tanrısı!!”

Ca, canavar!! kazanmamıza imkan yok!”

Böyle bir yerde ölmek istemiyorum!!”

Hayatta kalmış bir kaç kişi çığlık atarak kaçıştılar.

Schera onların arasından birini hedef seçince, elindeki büyük orağı ona doğru fırlattı.

Orak ön taraftaki büyük ağaca çakılmış, onun rotasında olan askeri iki parçaya bölmüştü, adamın bağırsakları sıvı sızdırmaya başladı.Anında ölmüştü.

Genç ve hayatta kalmış takım askerlerinin şaşkın bakışları arasında, Schera küçük adımlarla büyük orağı almaya gitti. Orağı omzuna koyup, arka fonttaki ateşle kalbinin derinliklerinden gülen figür.

Yüzü ve zırhı kan içinde. Orağına et parçaları ve organ parçaları yapışmıştı. Düz bir şekilde bakılamayacak korkunç bir manzaraydı.

... ...”

Hi-Hiii!”

... ... Ne oldu? Yüzün masmavi?”

Kan kokusunun ağır bastığı yerin ortasında, Ölüm Tanrısı, gence doğru döndü.Schera'nın titriyen ışıktan yansıyan gölgesi.

Kara paçavra giymiş gibi, kafataslı canavar gencin yanına yaklaştı. Uğursuz orak yavaş bir şekilde titriyordu. Sonraki avını bulmuş gibi.

Bu gencin zar zor tuttuğu iradesinin limitiydi.

//Seri hakkındaki fikirlerinizi yazmayı unutmayın :D